Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

Απο "ΤΟ ΞΥΛΙΝΟ ΠΑΛΤΟ" Κατερίνα Γώγου



10

Τι πληκτικό καλοκαίρι κι αυτό, κύριέ μου, τι πληκτικό...
Τις νύχτες πιάνουνε ραγδαίες βροχές
μεγαλόσωμοι κύριοι με εκρού παναμάδες
βγαίνουν στους δρόμους
κομψά προχωρούν με σηκωμένα μπατζάκια
σκουπίζουν απαλά σταμπωτά τον ιδρώτα τους
με κάτι μεγάλα σεντόνια.
Το μεσημέρι, αγαπητέ μου, που πέφτουμε
άρρωστες παχουλές αλογόμυγες μας έρχονται
δεν ξέρω κι εγώ από που
παρατηρούν προσεκτικά
μία εμάς
μία τα κινέζικα καινούρια κομμάτια μας
μία την από αλάβαστρο προτομή του Λιστ
απάνω στο πιάνο.
Και ζέστη αγαπητέ, αφόρητη ζέστη.
Τ' απογεύματα που είναι όλα κλειστά
ξεκινάνε να μας κάνουν επίσκεψη
από κάπου δεν ξέρω με σκόνη
από κάπου πολύ μακριά
γέροι με άνοια και πολύ σκούρου χρώματος μελαχρινά παιδιά
με άδεια από καταΐφι κουτιά
στέκουνε σαν τις αλογόμυγες
που σας ανέφερα πιο πριν
και παρατηρούν τα αδιάθετα ξανθά μαλλιά μας.
Μας ζητούν χαρτομάντηλα για να φτύσουνε
κάτι να φάνε και καμιά πορτοκαλάδα
χωρίς ανθρακικό να την πιουν.
Και χρήματα κύριε, χάρτινα νομίσματα τσίγκινα κέρματα
χρήματα χρήματα κι αφόρητη ζέστη.
Δεν ξέρω. Αυτοί οι σκούρου χρώματος άνθρωποι
εν αντιθέσει με μας
γεννάνε συνέχεια μικρούς μαύρους βόλους παιδιά
ο υπερπληθυσμός σ' αυτούς οφείλεται
το βλέπετε, δεν χωράμε πια δεν βγαίνουμε θα μας πατήσουν.
Ευτυχώς σ' αυτές τις δικές τους απομακρυσμένες περιοχές
κόψαμε το νερό οι εργάτες του δήμου δώσαμε εντολή
να κάνουν απεργία έχουν θαφτεί από σκουπίδια
πολύ κακής διατροφής και τεράστιους ποντικούς
κι έτσι άρχισαν να κυκλοφορούν
μολυσματικές θανατηφόρες αρρώστιες
και ζέστη αλήθεια τώρα που το σκέφτηκα
μήπως αυτές τις χοντρουλές τις αλογόμυγες που μας παρατηρούν
να ξέρετε είμαι σίγουρη αυτοί τις εκπαιδεύουν.
Δε μπορεί κανείς να τους έχει εμπιστοσύνη σ' αυτούς
ο,τι ελεημοσύνη να κάνεις.
Τις προάλλες για να σας δώσω να καταλάβετε
πήγα να δώσω ένα έτσι χαστούκι μικρό
και μου εδάγκωσε το χέρι.
Θα πρέπει να λάβουμε οριστικά μέτρα γι' αυτούς
πόσο καιρό έχουμε να κάνουμε ένα πόλεμο μια επιστράτευση.
Το βραδάκι ελάτε θα μαζευτούμε σπίτι εμείς κι εμείς
θα φάμε κάτι παραδοσιακό και θα απαγγελθούν
νέοι προοδευτικοί ποιητές
αλήθεια, τι γνώμη έχετε γι' αυτή τη Γώγου;







Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Ιδιότροπα άλογα: του Vladimir Vysotsky

Δεν ξέρω αν η τέχνη "μιλάει" μέσα από τον άνθρωπο ή ο άνθρωπος "φωνάζει" μέσα από την τέχνη, κι αν αυτό έχει και μεγάλη σημασία, τελικά, όσο η συγκίνηση του να απολαμβάνεις ένα υπέροχο αποτέλεσμα!
Ο ποιητής και φίλος Δημήτρης Νικηφόρου, απέδωσε το ποίημα του Vysotsy  με το πάθος, την ένταση αλλά και τον σεβασμό και τη λ ε π τ ό τ η τ α  που απαιτεί μια μεταφραστική προσπάθεια.
Τον ευχαριστούμε για την αριστουργηματική του δουλειά που μοιράστηκε μαζί μας.



Ιδιότροπα άλογα


Απ' άκρη σ' άκρη του γκρεμού, πάνω στο χείλος της αβύσσου
Μαστιγώνω τ' άλογα μου οδηγώντας τα ίσια μπρος.
Μου σώνεται η ανάσα, πίνω τον άνεμο, ρουφάω την ομίχλη
Νοιώθω με μια απόκοτη ηδονή να χάνομαι, να αφανίζομαι

Κάντε λίγο αγάντα άλογα μου, αγάντα λίγο!
Μην υπακούτε στο σκληρό μαστίγιο!
Μα για τη τύχη μου τα άλογά μου είναι τόσο ιδιότροπα -
Ούτε να ζήσω πρόλαβα, ούτε θ' αποτελειώσω το τραγούδι μου.
Θ' αφήσω τα άλογα μου να ξεδιψάσουν
Θα τραγουδήσω αυτή τη στροφή
Για μια στιγμή ακόμα θα σταθώ στο χείλος...

Θα χαθώ μ' ένα φύσημα σαν χνούδι από το χέρι - σαρωμένος στη λαίλαπα
Καθώς τ' άλογα καλπάζοντας θα σύρουν το έλκηθρο μου στο πρωϊνό χιόνι.
Συγκρατείστε την ορμή σας άλογα μου, μη βιάζεστε
Παρατείνετε έστω για λίγο το δρόμο μου για το τελευταίο καταφύγιο!

Κάντε λίγο αγάντα άλογα μου, αγάντα λίγο!
Μην ακούτε πια το λουρί και το καμτσίκι!
Μα για τη τύχη μου τα άλογά μου είναι τόσο ιδιότροπα -
Ούτε να ζήσω πρόλαβα, ούτε θ' αποτελειώσω το τραγούδι μου.
Θ' αφήσω τα άλογα μου να ξεδιψάσουν
Θα τραγουδήσω αυτή τη στροφή
Για μια στιγμή ακόμα θα σταθώ στο χείλος...

Φτάσαμε λοιπόν στην ώρα: δεν κινάς αργοπορημένος για τον Θεό -
Μα γιατί οι άγγελοι εκεί δοξολογούν με τόσο μοχθηρές φωνές;
Ή μήπως είναι ο στριγγός ήχος μια καμπάνας που ξέσπασε σε λυγμούς;
Ή μήπως είναι οι κραυγές μου στα άλογα να τραβούν το έλκηθρο πιο αργά;

Κάντε λίγο αγάντα άλογα μου, αγάντα λίγο!
Παρακαλώ σας μη τρέχετε με ξέφρενο καλπασμό!
Μα για τη τύχη μου τα άλογά μου είναι τόσο ιδιότροπα -
Ούτε να ζήσω πρόλαβα, ούτε θ' αποτελειώσω το τραγούδι μου.
Θ' αφήσω τα άλογα μου να ξεδιψάσουν
Θα τραγουδήσω αυτή τη στροφή
Για μια στιγμή ακόμα θα σταθώ στο χείλος...


Απόδοση : Δημήτρης Νικηφόρου 8 - 3 - 2013
( Δεν φτάνει μόνο η γλώσσα να μεταφέρει α υ τ ή την π ο ί η σ η από τις στέπες. Το έλκηθρο είναι η ψυχή που τραγουδά το ίδιο τραγούδι...)